Dövmeli Sinem, ev arkadaşı Kaan’la aynı dairede kalıyordu. Bir akşam, Kaan moralsizdi; “Kimse beni anlamıyor,” diye yakındı. Sinem, kollarındaki dövmeleri gösterip, “Bak, ben buradayım,” dedi gülümseyerek. Şakayla başlayan sohbet, yakınlaşmaya döndü. Sinem, “Boşalmana yardım edeyim, stres at,” diye fısıldadı. Kaan, şaşkın ama istekli, ona teslim oldu. Sinem’in dokunuşlarıyla Kaan rahatladı. Sabah, Sinem, “Dostlar böyle günlerde belli olur,” diye şaka yaptı.
Yorum