Olgun Ayşe, mahallede yardımseverliğiyle bilinirdi. Hayatında karı eli değmemiş Can, utangaç bir gençti. Bir gün Ayşe’nin dükkânına uğradı; “Hiç şansım yok,” diye yakındı. Ayşe, “Gel, konuşalım,” diyerek onu eve çağırdı. Can’ı teselli ederken, “Sana mutluluğu göstereyim,” dedi gülümseyerek. Şefkatle Can’a yaklaştı; amcığıyla onu zevkten uçurdu. Can, “Ayşe Abla, bu neydi?” diye şaşkınlıkla sordu. Ayşe, “Hayata başlangıç,” diye kahkaha attı. Can, özgüvenle ayrıldı; Ayşe’nin sıcacık dokunuşu, onun dünyasını değiştirdi.
Yorum